Cahier M (Kleine morfologie van de elektrische klank)

Description

CAHIER-M handelt over de morfologie van de elektrische klank. Dit in wezen eenlagige klanktype wordt in verband gebracht met het onvermoede voorstel van de kunstschilder Piet Mondriaan rond 1920 ontrent een door hem voorgestane 'neo-plastische', eveneens elektrische muziek.

Daarnaast wordt in CAHIER-M aandacht besteed aan de morfologische relatie tussen het typisch eenvormige van de elektrische klank en de meerlagige klankorganisatie zoals die door de seriële componisten van na WO-II werd gepraktiseerd. De behandeling van dit thema strekt zich uit tot het opeenstapelen van (foto)grafische beelden door de Franse fysioloog E.J. Marey eind 19de eeuw, het wentelen van monadische klankaggregaten door Karel Goeyvaerts vanaf 1952, het toepassen van zogenoemde 'horizontale arpeggio's' door Pierre Boulez rond 1980 en de introductie van 'liquid forms' in de hedendaagse architectuur.

Een en ander wordt toegelicht aan de hand van een nog steeds geldig morfologisch klankonderzoek zoals dat door de auteur tussen 1963 en 1967 werd verricht.

CAHIER-M bestaat uit vier hoofdstukken, achtereenvolgens getiteld: 'de uitgevonden klank', 'de diagonale klank', 'de gecomponeerde klank' en 'de ruimtelijke klank'.