Basevi Codex

De Basevi codex is neergeschreven tussen 1506 en 1514 in het Vlaamse scriptorium van Brussel en Mechelen. De naam ‘Basevi' is overgenomen van de laatste bezitter van het manuscript, de 19de-eeuwse muziekcriticus Abraham Basevi. Al in 1882 maakte de bekende musicoloog de Burbure een studie van deze opmerkelijke bron. De invloed van Petrucci's drukkunst is merkbaar in het oblong formaat en de profane inhoud. Er is een duidelijk Frans accent: 56 Franse profane stukken, 8 motet-chansons, 3 misfragmenten, 9 motetten, als ook 1 Latijns, 1 Italiaans en 7 Vlaamse profane werken en tenslotte nog 1 instrumentaal stuk. De gevarieerde inhoud en de uitzonderlijke klankrijkdom maken deze bron zeer waardevol.